Η ευρωπαϊκή οικονομία πλήττεται από χαμηλή ζήτηση για εξαγωγές, πράγμα που την αναγκάζει να στραφεί στην εσωτερική ζήτηση στηριγμένη στην αύξηση των πραγματικών εισοδημάτων και τα ψηλά επίπεδα απασχόλησης. Με τον πληθωρισμό να προβληματίζει καθώς η ύφεση έχει να κάνει με την πτώση της ενέργειας, τα επόμενα βήματα θα απαιτήσουν στενή παρακολούθηση με δεδομένη την τιμή του δομικού πληθωρισμού στο 2,4%. Την άνοδο των τιμών οδηγεί ο τομέας των υπηρεσιών, ο οποίος βρίσκεται σε πορεία ανάκαμψης, κάτι που δεν είναι ορατό στη μεταποίηση που πλήττεται από το ακριβό ευρώ και τους εξαγωγικούς δασμούς. Αν και η παρούσα συγκυρία δεν προκαλεί νομισματικές εξελίξεις, η ΕΚΤ βρίσκεται σε επιφυλακή παρακολουθώντας και τα όσα συμβαίνουν στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού.

Προς άλλο ένα πυροτέχνημα

Στα μαλακά πέφτει η «ΑΤΑ για όλους», η οποία λειτούργησε ως ένας μηχανισμός κρότου λάμψης αφού προκάλεσε περισσότερο θόρυβο από ό,τι ουσία. Τουλάχιστον για όσο κράτησε ήταν καλό αφού επέτρεψε σε μερικούς να ονειρευτούν ότι θα έμπαιναν στην μεγάλη λέσχη των προνομιούχων. Κατά τα φαινόμενα η ΑΤΑ για όλους αν πάρει σάρκα και οστά θα αφορά τον κατώτατο μισθό, με αποτέλεσμα να επηρεάσει πολύ λιγότερους από τους αρχικούς σχεδιασμούς. Και αυτό θα γίνει στην καλύτερη περίπτωση που οι εργοδότες θα λάβουν αντισταθμιστικά ανταλλάγματα, αν και μια συνολική συμφωνία για το θέμα βρίσκεται στη σφαίρα του φανταστικού, γεγονός που κατευθύνει τις προσδοκίες στα ελάχιστα.

Τι γίνεται με τις εσωτερικές προκλήσεις

Και ενώ κατά τον υπουργό Οικονομικών υπάρχουν σωρεία οικονομικών προκλήσεων που προκύπτουν από το διεθνές περιβάλλον, όπως γεωπολιτικές εντάσεις, αβεβαιότητες στις αγορές ενέργειας και πληθωριστικές διακυμάνσεις, εμείς επιλέγουμε τις αναβαθμίσεις των οίκων και τις προβλέψεις του ∆ΝΤ για να πανηγυρίζουμε. Και είναι απορίας άξιο γιατί ποτέ κανένας υπουργός τα τελευταία χρόνια δεν τόλμησε να αναλύσει τις εσωτερικές προκλήσεις. Αυτές που υποσκάπτουν την οικονομία μας εκ των έσω, γιατί οι εξωτερικές προκλήσεις είναι καλά γνωστές σε όλους που παρακολουθούν τον διεθνή Τύπο. Για τις εσωτερικές προκλήσεις, που δεν ασχολούνται τα διεθνή ΜΜΕ, δεν θα ήταν μια καλή ευκαιρία να μιλήσουμε κάποτε και σίγουρα πριν να τοποθετούμε ταμπέλες ανθεκτικότητας και άλλα μεγαλεπήβολα για εσωτερική κατανάλωση; Γιατί ανθεκτική μάλλον θα δυσκολευτεί να χαρακτηρίσει την οικονομία της χώρας του ακόμα και ο Γερμανός καγκελάριος.

Σε ενεργειακή αφασία

Οι ενεργειακές περιπέτειες δεν μας εγκαταλείπουν. Το σενάριο αυτήν τη φορά πάει ως εξής: Ενώ για χρόνια έχουμε επιδοθεί στο κυνήγι του φυσικού αερίου που θα έρχεται με εξειδικευμένο πλοίο-εργοστάσιο και θα δένει σε τερματικό σταθμό, νέα δεδομένα έρχονται να περιπλέξουν την κατάσταση. Ιδιωτική εταιρεία αποκαλύπτει ότι για να μειώσουμε το κόστος της πρώτης ύλης, ο ενδεδειγμένος τρόπος είναι ο υποθαλάσσιος αγωγός αφού με τη μέθοδο που επιλέγηκε το επαναεριοποιημένο φυσικό αέριο δεν προκαλεί ουσιαστικές μειώσεις στο κόστος πρώτων υλών, και η υποσχόμενη μείωση προκύπτει μέσα από εξοικονόμηση στην επιβάρυνση ρύπων σε σχέση με το μαζούτ. Βέβαια, κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι με τους υποθαλάσσιους αγωγούς προκύπτουν ζητήματα, έλα όμως που ο βυθός δεν μας τρομάζει όπως συνάγεται και από το άλλο έργο με το καλώδιο υποθαλάσσιας διασύνδεσης.

Αποπληθωρισμός στο πετρέλαιο

Σε υπερπροσφορά πετρελαίου βρίσκεται η παγκόσμια οικονομία, κάτι που επενεργεί πτωτικά στις τιμές και κρατά προς ώρας το ισοζύγιο στον πληθωρισμό. Σύμφωνα με τα στοιχεία, το πλεόνασμα για το επόμενο έτος δεν θα έχει προηγούμενο, αφού ο ΟΠΕΚ που για δεκαετίες ρυθμίζει την παραγωγή και άρα τις τιμές, θέτει ως μέγιστη προτεραιότητα τη διατήρηση των μεριδίων αγοράς. Σε κάθε περίπτωση το συμπέρασμα της συγκεκριμένης εξέλιξης είναι πως οι ακροβατισμοί Τραμπ επιβραδύνουν την παγκόσμιά ζήτηση διατηρώντας την απειλή της ύφεσης ζωντανή.