Δεν αποτελεί δυσμενή διάκριση η απόρριψη αίτησης για άδεια παραμονής στη Δημοκρατία σε υπήκοο Τουρκίας, που είναι νυμφευμένη με Κύπριο πολίτη τουρκοκυπριακής καταγωγής και διαμένει στα κατεχόμενα, αποφάσισε το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο, καθώς η διεύθυνση διαμονής στις ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές συγκαταλέγεται στις πραγματικές ή νομικές προϋποθέσεις που επιβάλλει ο νόμος.

Σύμφωνα με ανακοίνωση της Νομικής Υπηρεσίας, το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο (ΑΣΔ), ενεργώντας ως Εφετείο, εξέδωσε σχετική απόφαση την Παρασκευή, σύμφωνα με την οποία από την απόφαση του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης να απορρίψει αίτημα γυναίκας, υπηκόου Τουρκίας που είναι νυμφευμένη με Κύπριο πολίτη και διαμένει στα κατεχόμενα από την Τουρκία εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας, για χορήγηση άδειας παραμονής στην Κυπριακή Δημοκρατία, δεν προκύπτει "κανένα ζήτημα δυσμενούς διάκρισης.

Και τούτο διότι, σύμφωνα με το ΑΣΔ, η χορήγηση μιας τέτοιας άδειας σε αιτητή επιβάλλει την πλήρωση πραγματικών ή νομικών προϋποθέσεων που, μεταξύ άλλων, είναι ότι ο αιτητής έχει διεύθυνση διαμονής στις ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση της Δημοκρατίας περιοχές, προϋπόθεση την οποία η γυναίκα δεν πληρούσε καθότι κατά τον χρόνο αίτησής της «στη διεύθυνση που καταχώρισε η εφεσείουσα στην αίτησή της για διαμονή στην Κύπρο, έλεγχο ασκεί ο στρατός της Τουρκίας μέσω της υποτελούς διοίκησης που εγκαθίδρυσε», γεγονός που «αναιρεί το ίδιο το αίτημά της για χορήγηση άδειας παραμονής της στη Δημοκρατία, με δεδομένο πάντοτε το γεγονός ότι η Κυπριακή Δημοκρατίας δεν είναι δυνατόν να ασκεί αποτελεσματικό έλεγχο στις περιοχές που κατέχονται από τουρκικά στρατεύματα».

Στην απόφαση του το ΑΣΔ ανέφερε ακόμα ότι «αποτελεί αντικείμενο δικαστικής γνώσης ότι λόγω της τουρκικής εισβολής του 1974 στη χώρα μας και της συνεχιζόμενης έκτοτε κατοχής, η Κυπριακή Δημοκρατία δεν ασκεί αποτελεσματικό έλεγχο επί των κατεχόμενων εδαφών της. Επίσης, σύμφωνα με σχετική νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου [σ.σ. απόφαση Loizidou v Turkey, 18 Δεκεμβρίου 1996] αποτελεσματικό έλεγχο στις κατεχόμενες περιοχές ασκεί η Τουρκία, ως αποτέλεσμα της συνεχιζόμενης κατοχής του βορείου τμήματος της Κυπριακής Δημοκρατίας από τα τουρκικά στρατεύματα».

Προστίθεται, δε, ότι, η έννοια του όρου «ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση της Δημοκρατίας περιοχές», όπως καθορίζεται στον «περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμο», ενέχει για το Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης τη δέσμια αρμοδιότητα να διασφαλίζει ότι ικανοποιούνται όλες οι πραγματικές ή νομικές προϋποθέσεις εφαρμογής του νόμου, ανεξαρτήτως των τυχόν ειδικών ατομικών περιστάσεων του αιτητή και «η πρόνοια δεν είναι ούτε αυθαίρετη ούτε συμπωματική, αλλά επιβάλλει μια προϋπόθεση που, υπό τις επικρατούσες συνθήκες σε αυτήν τη χώρα, κρίνεται εύλογη αν όχι επιβεβλημένη».

Συνακόλουθα, η Νομική Υπηρεσία αναφέρει στην ανακοίνωσή της, ότι η απόφαση των Αρχών της Δημοκρατίας για απόρριψη του αιτήματος της γυναίκας δεν παραβιάζει ούτε την αρχή της ισότητας, ούτε και τις αρχές της αναλογικότητας, της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, της φυσικής δικαιοσύνης και της καλής πίστης, ως ο ισχυρισμός της αιτήτριας, αναφέρει το ΑΔΣ, συμπληρώνοντας ότι «είναι πραγματιστικά αυτονόητο ότι η Κυβέρνηση της Δημοκρατίας δύναται μόνο, εξ αντικειμένου, εκ των πραγμάτων να χορηγεί άδειες παραμονής μόνο στο έδαφος που βρίσκεται υπό τον αποτελεσματικό έλεγχο της, και που, περιπλέον, εφαρμόζεται το ευρωπαϊκό κεκτημένο (Πρωτόκολλο Αρ. 10 για την Κύπρο, C-420/07, Μελέτιος Αποστολίδης ν. David Charles Orams κ.ά., 28.4.2009), από το οποίο κατ' εξοχήν δεσμεύεται, με βάση το σημαντικό για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση Άρθρο 1Α του Συντάγματος, δηλαδή «τις ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση της Δημοκρατίας περιοχές.»

Εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, την υπόθεση χειρίστηκε η Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α’, κα Ιωάννα Δημητρίου.