Δεδομένου ότι δεν ήταν αυτό που λέμε «πρώτη επιλογή», δεν συγκαταλεγόταν δηλαδή στα πάνω-πάνω ονόματα στο μαύρο δεφτέρι που διατηρούσε ο Νίκος Χριστοδουλίδης κατά την προεκλογική περίοδο, σημειώνοντας λαμπρά μυαλά, ικανές προσωπικότητες και τεχνοκράτες ολκής, με τα οποία εν πολλοίς διαμόρφωσε το πρώτο του Υπουργικό Συμβούλιο, τον Φεβρουάριο του 2023, η πίστωση χρόνου προς τον Μάριο Χαρτσιώτη, ήταν εκ των ων ουκ άνευ. Μα έλα που, και να θέλει κανείς ν’ αγιάσει ο διάβολος δεν τον αφήνει…

Εν αρχή ην… οι παθογένειες

… Καθότι, ο δικηγόρος στο επάγγελμα, με μεταπτυχιακό δίπλωμα στη Θεολογία, χωρίς πρότερη ανάμειξη στην πολιτική, ανέπτυξε «πολιτικά αντισώματα» πολύ γρήγορα. Και μας προέκυψε πιο πολιτικός και από τους πολιτικούς – αναφορά που δεν περιέχει θετικό πρόσημο. Καθότι, ενδύθηκε το κοστούμι ενός παλαιάς κοπής πολιτικού, επιβαρυμένου με τις συσσωρευμένες παθογένειες δεκαετιών και υιοθέτησε ανάλογης «φρεσκάδας» φιλοσοφία και προσέγγιση στις δημόσιες δηλώσεις του. Που επιπλέον συνοδεύονται από περισσή προκλητικότητα και έλλειψη στοιχειώδους σεμνότητας, με αποτέλεσμα, αντί να σβήνει τις φωτιές, να τις αναζωπυρώνει, αντί να αποκλιμακώνει την κατάσταση, να πετυχαίνει το ακριβώς αντίθετο. Και ως εκ τούτου, κάθε φορά που τοποθετείται δημόσια στον απόηχο μιας κρίσης ή ενός σοβαρού συμβάντος που χρήζει επικοινωνιακής διαχείρισης, να προκαλεί μεγαλύτερο πονοκέφαλο στην κυβέρνηση και, ασφαλώς, υπολογίσιμη ζημιά στο γυαλιστερό προεδρικό γόητρο. Το παράδοξο είναι που –χωρίς να θέλω επ’ ουδενί να μειώσω τις όποιες άλλες επαγγελματικές ικανότητες του ανδρός, ωστόσο δεν μπορώ να μην το σημειώσω– ο Μάριος Χαρτσιώτης είναι διαπιστευμένος διαιτητής, εγγεγραμμένος στο Κυπριακό Κέντρο Διαιτησίας και Διαμεσολάβησης, κύριος στόχος του οποίου είναι η επίλυση διεθνών και εγχώριων διαφορών μέσω της παροχής υπηρεσιών Διαιτησίας και Διαμεσολάβησης!

Από την Κύπρο, στην Ελλάδα κι από εκεί… στο Λούβρο!

Είναι γεγονός ότι ο Μάριος Χαρτσιώτης βρέθηκε στο στόχαστρο έντονης κριτικής, από την πρώτη στιγμή που κάθισε στην καρέκλα του υπουργού Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως – θέση που ομολογουμένως μοιάζει με ωρολογιακή βόμβα, δεχόμενος επικρίσεις και αποδοκιμασίες για αστοχίες, λάθη και παραλείψεις, είτε της Αστυνομίας, είτε των Φυλακών. Η ευθύνη, ωστόσο, βαραίνει πρωτίστως τον ίδιο, όπως ανάφερα πιο πάνω και επεξηγώ στη συνέχεια! Το στίγμα του, άλλωστε, το έδωσε ο ίδιος, όταν στον χρόνο απάνω και στον απόηχο μεγάλης αναμπουμπούλας που δημιούργησε ο θάνατος ενός ανθρώπου εξ υπαιτιότητας αστυνομικού πυροβολισμού, ενώ είχαν προηγηθεί πολλές άλλες αναμπουμπούλες συνεπεία αστυνομικής τσαπατσουλιάς, κατέφυγε στην κλασική φράση απέκδυσης ευθυνών: «Πρόκειται για παθογένειες δεκαετιών»! Αναφορά που, όπως καταλαβαίνετε, μόνο ως ειρωνεία της σύμπτωσης μπορούσε να εκληφθεί. Προκειμένου δε να μην έχουμε καμία αμφιβολία περί του λόγου το αληθές, δηλαδή ότι μας παιδεύουν παθογένειες δεκαετιών, εμποτισμένες πια στο DNA όλων μας, ο υπουργός προχώρησε ακόμα ένα βήμα, απαντώντας στις φωνές που του ζητούσαν να παραιτηθεί, με το εξής: «Ο πολιτικός προϊστάμενος πρέπει να παραμένει στη θέση του για να εκπληρώσει τους στόχους του»! Και επειδή τούρτα χωρίς κερασάκι δεν γίνεται, γάρνιρε τη δήλωσή του με το εξής: «Στην Ελλάδα σχεδόν καθημερινά υπάρχουν εγκλήματα και κανένας δεν ζήτησε παραίτηση πολιτικού προϊσταμένου». Οπότε, σε όσους προκάλεσε αίσθηση η προχθεσινή αντίδραση του υπουργού όταν του υποδείχθηκε ότι σειρά σοβαρών εγκληματικών ενεργειών γίνονται πια υπό το φως της μέρας, ακούγοντάς τον να λέει «Και στο Λούβρο μέρα έγινε», αντιλαμβάνονται τώρα ότι υπάρχει προηγούμενο στο μοτίβο των απαντήσεών του, χαρακτηριστικό κι αυτό των «παθογενειών δεκαετιών» που μας ταλαιπωρούν.

Οι ευθύνες βαραίνουν… το «χθες»

Να θυμίσω ότι ο Μάριος Χαρτσιώτης ανέλαβε υπουργικά καθήκοντα στις 8 Ιανουαρίου 2024, αντικαθιστώντας την προκάτοχό του, Άννα Προκοπίου, που είδε την πόρτα εξόδου από το Υπουργικό Συμβούλιο πριν συμπληρώσει καν χρόνο στο συγκεκριμένο πόστο – είχε αναλάβει τέλος Φεβρουαρίου 2023. Εντούτοις, λοιπόν, και παρόλο που ο ίδιος δεν είχε πρόβλημα να διοριστεί στη θέση ενός άλλου προσώπου που διετέλεσε υπουργός για 10 μόλις μήνες, σε συνέντευξή του στον «Φ» τον Ιανουάριο του 2025, απαντώντας στις φωνές που του ζητούσαν να παραιτηθεί, δήλωνε: «Η συνεχής εναλλαγή υπουργών μετά από κάθε σοβαρό συμβάν δεν ήταν και ούτε αποτελεί, κατά τη γνώμη μου, μια πετυχημένη συνταγή, όπως αποδείχτηκε άλλωστε μέχρι σήμερα».

Επί της αρχής, δεν έχει άδικο – να το πούμε αυτό. Μόνο που την… πετυχημένη συνταγή, ακόμα την ψάχνουμε. Διότι, μπορεί ο Μάριος Χαρτσιώτης να μη χάνει ευκαιρία να τονίσει ότι εκείνος –ο γνώστης των «παθογενειών», που θα προέβαινε σε «διορθωτικές κινήσεις», που είχε «πλάνο» και «σχεδιασμούς»– δεν εισήλθε στην πολιτική για σκοπούς επαγγελματικής ή οικονομικής αποκατάστασης και ανέλιξης, αλλά για να φέρει λύσεις σε χρόνια προβλήματα και παθογένειες δεκαετιών, δεν είδαμε ούτε τις λύσεις στα χρόνια προβλήματα, ούτε εξομάλυνση των παθογενειών παρατηρήσαμε. Απεναντίας, ανά τακτά χρονικά διαστήματα παρακολουθούμε έναν παλαιάς κοπής «πολιτικό», γαντζωμένο στην υπουργική καρέκλα, να υπεραμύνεται συνεχώς του «σήμερα», φορτώνοντας όλες τις ευθύνες στο «χθες»! Χωρίς κάτι ουσιαστικά χειροπιαστό για το αύριο! Μπορεί η διοικητική ανεπάρκεια να είναι κραυγαλέα και η αδράνεια ή και ανικανότητα να επιβληθεί να είναι πρωτοφανής… Αλλά: θυμηθείτε μόνο όσα πρόσφατα συνέβησαν στις φυλακές, όπου ένας κατάδικος χτυπήθηκε, ναρκώθηκε και βιάστηκε διαδοχικά από συγκρατούμενούς του, το θύμα να ζητάει προστασία και μετακίνηση, να του λεν «από Δευτέρας» και στο Σαββατοκύριακο να βιάζεται ξανά, να βιντεογραφούν την αποτρόπαιη πράξη με τα κινητά τους τηλέφωνα, το βίντεο να κυκλοφορεί ευρέως, να διαφαίνεται μια προσπάθεια αποσιώπησης του γεγονότος, να περνούν μέρες μέχρι να (αναγκαστούν;) να αναλάβουν δράση οι Αρχές… Μια φορά, ωστόσο, του Μάριου Χαρτσιώτη δεν ιδρώνει το αφτί. Τι κι αν ο ίδιος είναι που διαβεβαίωνε την Επιτροπή Νομικών της Βουλής, τον Οκτώβριο του 2024, πως «προχωράει» το σύστημα απενεργοποίησης κινητών τηλεφώνων, το οποίο υποτίθεται ότι θα εγκαθίστατο το πρώτο εξάμηνο του 2025. Καμιά ανάληψη ευθύνης, καμιά αυτοκριτική, καμιά ενοχή, καμιά ντροπή…

Στοχοπροσηλωμένος

«Παραμένω προσηλωμένος στα πλάνα, τους στόχους και τους σχεδιασμούς μου ως πολιτικός προϊστάμενος, ώστε η Αστυνομία επιτέλους να πάει μπροστά». Μια παλαιότερη δήλωση που όμως –δεδομένου ότι δεν τσουλάει μπροστά το πράγμα– μπορεί να θεωρηθεί διαχρονική. Διαχρονικά τα προβλήματα, διαχρονικές και οι δηλώσεις του πολιτικού προϊστάμενου. Τι να πρωτοαναφέρουμε; Τα πολυδιαφημιζόμενα πρωτόκολλα που προανάγγελλε μετά την απόδραση του κομμωτή και, τρεις μήνες μετά, απέδρασε από ιδιωτική κλινική (με τη βοήθεια αστυνομικού, παρακαλώ!) 49χρονος Σουηδός, με εμπλοκή σε υπόθεση ξεπλύματος χρήματος; Μήπως τα «αλύπητα χτυπήματα» που θα επέφερε «σε καρκινώματα όπως αυτά της διαφθοράς»! Ή το πιο πρόσφατο: «Πλέον τα άτομα δεν μένουν ατιμώρητα. Αλλά να πω και κάτι που είπε ένας άλλος παλιός νομικός, ότι ο Νόμος δεν δέρνεται». Και, ναι, μέσα-μέσα μπορεί να προκύπτει κάποιο «ατυχές περιστατικό» και να καίγονται δύο συνάνθρωποί μας, ωστόσο ο υπουργός έχει σημειώσει στο δεφτέρι των επιδόσεών του πως, «ενώ εκκενώθηκαν 16 ολόκληρα χωριά, δεν είχαμε καμία απολύτως απώλεια ζωής».

Και ξανά προς τη δόξα τραβά

Βέβαια, ο στοχοπροσηλωμένος υπουργός φροντίζει παράλληλα να μας διαμηνύσει ότι «Εγκλήματα και αστοχίες θα υπάρχουν και υπάρχουν σε όλο τον κόσμο και κανείς υπουργός δεν τα έχει εξαλείψει»! «Το οργανωμένο έγκλημα εξελίσσεται και βρίσκει συνεχώς νέες μεθόδους δράσης»! Συμβαίνουν, άλλωστε, και εις Παρισίους! Επιπλέον… «Έχω πει πολλές φορές ότι τις παθογένειες της Αστυνομίας δεν τις φορτώνεται η παρούσα κυβέρνηση και ο παρών υπουργός, ο οποίος από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε επιχειρεί να βάλει τάξη και να διορθώσει παθογένειες του παρελθόντος. Κανένας δεν τρέφει αυταπάτες για το τι τρέχει και τι γίνεται…». Δεδομένου δε ότι πεποίθησή του ήταν, είναι και θα παραμείνει πως «Η παραίτηση θα ήταν μία δειλή και εύκολη πράξη, που ικανοποιεί τον λαϊκισμό», πάει να πει πως… ο Μάριος Χαρτσιώτης μόνο για λίγο καιρό θα ξαποσταίνει, και ξανά προς τη δόξα θα τραβά.