Του Παναγιώτη Καπαρή
«Για την καρκιάν τζιαι την αγκάλη σου, μα το Θεό, ούλλα χαλάλιν σου…» τραγουδούσε στο Μοναγρούλλι ο λαϊκός αοιδός και γινόταν ο χαμός στην πίστα, στο κέντρο του χωριού. Στο φεστιβάλ, τη χοροεσπερίδα ή καλύτερα στο λαϊκό παναΰρι του χωριού, όλοι χωρούσαν και για όλους περίσσευε το φαγητό και το ποτό.