Η απογευματινή σύναξη στο σπίτι της αριστερής (με την καλή έννοια) Κουλλίτσας Κυριακού είχε πανηγυρικό χαρακτήρα. Το πικάπ έπαιζε αθάνατες επιτυχίες της Καλλιόπης Σπύρου και του Αχιλλέα Λυμπουρίδη, η «κοπελλούδα» σέρβιρε στις κυρίες ωραιότατο παλουζέ, ενώ η οικοδέσποινα πρόσφερε παγωμένη βότκα σε ποτήρια από κρύσταλλο Βοημίας, δώρο του πρέσβη Αστάβιν από τα ένδοξα σοβιετικά χρόνια.

«A propos, μια που θυμηθήκαμε τον Αστάβιν, αν δεν διαβάσατε το βιβλίο του Μιχάλη Παπαπέτρου “Η πολιτική μου διαδρομή” σπεύσατε», είπε η Ιουλία. Είναι γνωστή άλλωστε η συμπάθεια που τρέφει για τα αδέλφια Μιχάλη και Δημήτρη Παπαπέτρου, από τα προπολεμικά χρόνια, όταν σύχναζαν στο Field Club. «Στο βιβλίο υπάρχουν κάποια νόστιμα παραλειπόμενα για το παλαιό ΑΚΕΛ. Όπως μια ιστορία με τον Νίκο Κατσουρίδη, όταν ήταν φοιτητής ακόμα στη Βουλγαρία, ο οποίος όταν ρωτήθηκε από υψηλόβαθμο γραμματέα του Βουλγάρικου Κομμουνιστικού Κόμματος τι θα κάνει μετά τις σπουδές του, εκείνος απάντησε πως θα αναλάβει τη θέση του κεντρικού μορφωτικού υπεύθυνου της ΚΕ του ΑΚΕΛ. Η απάντηση του γραμματέα ήταν: “Σύντροφε, να προσέχεις τα απότομα άλματα”. Προφητικός ο Βούλγαρος…».

«Για να παραμείνουμε στα χαρακώματα της Αριστεράς και της προόδου, μάθατε την ατάκα του Χρίστου Χριστοφίδη στην κοινοβουλευτική επιτροπή Παιδείας; “Εμείς δεν είμαστε από αυτούς που χορεύουν βαρύ ζεϊμπέκικο και άμα τους πιάσουν τηλέφωνο χορεύουν σαν μπαλαρίνες Τσαϊκόφσκι” είπε με τη γλαφυρότητα που τον χαρακτηρίζει. Για να συνεχίσει το πινγκ πονγκ υψηλής πολιτικής ο τιτάνας του κοινοβουλευτισμού Αλέκος Τρυφωνίδης: “Εγώ χορεύω ζεϊμπέκικο και μέσα και έξω από την αίθουσα”. Ένα είναι σίγουρο: αν δεν υπήρχε ο Τρυφωνίδης θα έπρεπε να τον επινοήσουμε», είπε η Ιουλία.

«Ο Αλέκος Τρυφωνίδης με περίσσιο ενθουσιασμό, δοκίμασε παλουζέ κατευθείαν από το χαρτζί, συμμετέχοντας ενεργά στη διαδικασία και τιμώντας με αυθεντικότητα την παράδοση του τόπου. Η εικόνα του βουλευτή με το κουτάλι στο χέρι, μπροστά από τον αχνιστό παλουζέ, έγινε σίγουρα η πιο χαρακτηριστική στιγμή της μέρας», διάβασε το σπαρταριστό ρεπορτάζ η Ιουλία. «Μπλιαχ» είπε η Ρενέ Κυπαρίσσι βλέποντας το σχετικό βίντεο όπου ο ενθουσιώδης βουλευτής έβαζε το κουτάλι ξανά και ξανά στο καζάνι. Κι έπειτα, αναφώνησαν οι κυρίες εν χορώ: «Είναι τρελοί αυτοί οι Κυπραίοι», ως ελάχιστο φόρο τιμής στον Οβελίξ που μας έμαθε να αναγνωρίζουμε το γελοίο του πράγματος.

Η Κουλλίτσα Κυριακού γέμισε ξανά τα ποτήρια τους με βότκα ώστε να τσουγκρίσουν για τον σκοπό που μαζεύτηκαν. «Στην ελπίδα» ευχήθηκαν οι κυρίες, πλην της σιεροκουτάλας της Κούταλου. «Εγώ δεν πίνω για κάτι που δεν υφίσταται» ξέσπασε η Φώφη. «Τουτέστιν;». «Ο Ερχιουρμαν είναι ψευδοπρόεδρος, οπότε δεν υπάρχει». «Σε αυτό πάντως συμφωνούν κάποια πεφωτισμένα δημοσιογραφικά ρεπορτάζ που έβαζαν εντός εισαγωγικών λέξεις όπως “νίκη” και “ψηφοφόροι”. Γιατί όχι και… “Ερχιουρμαν”» σάρκασε η Ιουλία.

«Τη σημαντικότητα της εκλογής του Ερχιουρμαν θα την καταλάβουμε αν την προσεγγίσουμε με την εις άτοπον» σχολίασε η Κουλλίτσα. «Τουτέστιν;». «Τουτέστιν, όταν ο Ανδρέας Θεμιστοκλέους δηλώνει: “Έχει Έλληνες που αγωνιούν ποιος θα εκλεγεί ψευδοπρόεδρος στα κατεχόμενα. Τούρκος θα εκλεγεί αγαπούλες μου, Τούρκος!”, όταν ο Αρχιεπίσκοπος Γεώργιος λέει: “Δεν έχει καμία σημασία για εμάς ποιον θα επιλέξουν οι έποικοι. Αδιάφορο για εμάς όποιος και εάν εκλεγεί”, όταν η ΕΔΕΚ παραληρεί: “Να περιορίσουμε τις ψευδαισθήσεις” και όταν ο Χρίστος Χρίστου διατυμπανίζει: “Εμείς δεν θα δώσουμε συγχαρητήρια στον κατοχικό ηγέτη”, τότε κάτι καλό μπορεί να φέρει η εκλογή του Ερχιουρμαν για την ελπίδα λύσης του Κυπριακού».

«Ας πιούμε ένα σφηνάκι ακόμα για τα έβδομα γενέθλια της Δημοκρατικής Παράταξης» πρότεινε εν τη μεγαθυμία της η πιστή ΔΗΚΟϊκή Ρενέ Κυπαρίσσι. «Ήταν καλόν το γέριμον» μουρμούρισε η (τέως) ΔΗΠΑ Θεοπίστη Θεοδούλου. «Και καλό και ευήλιο και ευάερο. Όπως δήλωσε εξάλλου ο Μάριος Καρογιάν, το κόμμα του: “απέδειξε ότι μπορεί να συνδυάζει τον ρεαλισμό με το όραμα, τη λογική με την ευαισθησία, τη συνέπεια με τη διεκδίκηση”». «Κάτι σαν… και βουνό και θάλασσα» ψιθύρισε δύσθυμα η συνταξιούχος θεολόγος Θεοπίστη Θεοδούλου, η οποία μάλλον έχει τραβήξει ήδη για άλλες πολιτείες.

«Αυτοί που τραβάνε για άλλες πολιτείες είναι τα ιδρυτικά μέλη του ΑΛΜΑ. Κάθε βδομάδα αποχωρεί και ένας! Ο τελευταίος που έφυγε πυροβολώντας είναι ο Ανδρέας Σεραφείμ. Αν συνεχίσουν με αυτό τον ρυθμό μέχρι τις εκλογές θα μείνει μόνος του ο Οδυσσέας. Βγαίνουν και τα μαθηματικά ακριβώς: 33 τα ιδρυτικά μέλη – τριάντα βδομάδες ώς τις εκλογές». «Ο θεωρητικός του κόμματος Χαρίδημος Τσούκας τι λέει άραγε για το γεγονός ότι το ΑΛΜΑ έχει τον ανθρωποδιώχτη;». «Τα νεοπαγή κόμματα είναι ευάλωτα σε παιδικές ασθένειες, έγραψε ο κύριος καθηγητής». «Περαστικά τότε».

«Κλαίνε οι χήρες, κλαίνε και οι παντρεμένες» αναστέναξε η τέως ΕΔΕΚ (και νυν ΑΛΜΑ) Λητώ Περιστέρη Μουσουπέττη. «Τουτέστιν;». «Τουτέστιν, σε ανακοίνωσή του το πάλαι ποτέ κόμμα του Γιατρού, και νυν εντελώς του γιατρού, για την υποψηφιότητα Αποστόλου με το ΔΗΚΟ αναφέρθηκε σε “αποκαλυπτήρια του πολιτικού καιροσκοπισμού, του πολιτικού τομαρισμού και της κατά συρροήν ψευδολογίας”». «Καταγράφηκε».

«Με τούτα και με κείνα τι απομένει;» έθεσε το υπαρξιακό ερώτημα η (τέως) οικολόγος Μαργαρίτα Πεύκου Hazelwood. «Σήκου Πάνω ή έστω τηλεφώνα». «Α γεια σου». «Έλαβε 245 email ισχυρίζεται ο Χριστόφορος Τορναρίτης από άτομα που ενδιαφέρονται για τη θέση υποψηφίου βουλευτή με το Σήκου Πάνω». «Είναι τρελοί αυτοί οι Κυπραίοι. Τέλος.».