Ο Μπράιαν Μαστ, Ρεπουμπλικανός βουλευτής από τη Φλόριντα, έχει ένα μεγάλο ξύλινο τραπέζι συνεδριάσεων στο γραφείο του στην Ουάσιγκτον στο οποίο υπάρχουν διαρκώς μικρά μπουκαλάκια νερού για τους επισκέπτες του. Τους τελευταίους μήνες έχουν περάσει πρέσβεις από όλα τα μέρη της Γης. Και όλοι έρχονται να πουλήσουν ό,τι έχουν, όπως δηλώνει ο Μαστ, επικεφαλής της επιτροπής διεθνών υποθέσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων.

«Ολοι τους έρχονται εδώ λέγοντας “έχουμε την καλύτερη ποιότητα του τάδε ορυκτού”, “έχουμε το δείνα σπάνιο μετάλλευμα” ή “την καλύτερη τεχνολογία μεταποίησης”», δήλωσε στη βρετανική εφημερίδα Financial Times από το γραφείο του στον Λόφο του Καπιτωλίου.

Εάν οι συναλλαγές παντός είδους είναι ένα από τα βασικότερα χαρακτηριστικά της δεύτερης θητείας Τραμπ (μια πολιτική στην οποία δεν είναι η Ουάσιγκτον εκείνη που ρωτάει τι μπορεί να κάνει για τις άλλες χώρες αλλά εκείνες ρωτούν τι μπορούν να κάνουν για την Ουάσιγκτον), ένα άλλο χαρακτηριστικό είναι οι διαφόρων ειδών απεσταλμένοι.

Η «πολιτική της προσωπικότητας», όπως το θέτει ένας πρώην αξιωματούχος, έχει αντικαταστήσει εν πολλοίς τις διαδικασίες και τους θεσμούς που συνόδευαν την αμερικανική εξωτερική πολιτική για δεκαετίες.

Πλέον δεν υφίστανται τα παραδοσιακά κανάλια επικοινωνίας ούτε η ιεραρχία στη διπλωματική εμπλοκή. Εξίσου έχουν εξαφανιστεί οι ειδήμονες σε συγκεκριμένα θέματα και η εμπειρία που αποκτάται έπειτα από δεκαετίες στον κλάδο.

Οι άνθρωποι που διαδραματίζουν ρόλο στην προσέγγιση «Τραμπ 2.0» είναι άτομα όπως ο καριερίστας στο real estate Στιβ Γουίτκοφ και ο επενδυτής και γαμπρός του προέδρου, Τζάρεντ Κούσνερ. «Οι περισσότερες αποφάσεις απλώς υποβάλλονται πλέον από τον ίδιο τον Τραμπ σε λίγα πρόσωπα που εμπιστεύεται», δήλωσε στους F.T. η πρώην εκπρόσωπος Τύπου του Λευκού Οίκου, Αννα Κέλι.

Ο Μουάζ Μουσταφά, επικεφαλής των συριακών μονάδων έκτακτης ανάγκης, έχει εδώ και καιρό ασκήσει επιτυχημένη διπλωματία υπέρ της Συρίας στις ΗΠΑ και έχει υπάρξει συνομιλητής εκ μέρους της νέας κυβέρνησης.

«Το θέμα είναι πως αν είσαι γερόλυκος στο real estate, όπως ο Στιβ Γουίτκοφ και ο Τομ Μπάρακ, τότε είσαι σημαντικός», λέει. «Ο Τζάρεντ και η Ιβάνκα είναι κι αυτοί σημαντικοί».

Για πολλούς παραδοσιακούς συμμάχους που έχουν συνηθίσει την κλασική διπλωματία, το να βρουν τρόπο πρόσβασης στην κυβέρνηση ήταν μια μεγάλη πρόκληση. Στην περίπτωση της Νότιας Κορέας, για παράδειγμα, οι διαπραγματευτές αισθάνθηκαν υποχρεωμένοι νωρίτερα φέτος να κάνουν επανειλημμένα εξαντλητικά ταξίδια 30 ωρών προς και από την Ουάσιγκτον (μερικές φορές δύο φορές την εβδομάδα) για να παρουσιάσουν την υπόθεσή τους απευθείας στον Τραμπ.

Συνέδρια και χορός

Ο πρόεδρος της Αργεντινής, Χαβιέρ Μιλέι, έχει καταφέρει να δημιουργήσει δεσμούς με τον στενό κύκλο του Τραμπ μέσω των ετήσιων «προσκυνηματικών» ταξιδιών του στο συνέδριο Συντηρητικής Πολιτικής Δράσης (CPAC), ένα είδος «Γούντστοκ» για τους υποστηρικτές του κινήματος MAGA. Ο ίδιος μάλιστα χόρεψε με τη νύφη του Τραμπ, Λάρα, στη δική του εκδοχή του CPAC στο Μπουένος Αϊρες.

Κάλεσμα Τραμπ σε αγώνα κατά «της ισλαμιστικής τρομοκρατίας» – Απαγόρευση εισόδου σε Παλαιστινίους και πολίτες 7 χωρών

Κι έπειτα είναι το γκολφ. Ο τέως πρωθυπουργός της Ιαπωνίας, Σίντζο Αμπε, προκάλεσε εντύπωση όταν επισκέφθηκε τις ΗΠΑ πριν από κάθε άλλον ηγέτη το 2017 κι έκανε στον νεοεκλεγέντα πρόεδρο δώρο ένα χρυσό μπαστούνι του γκολφ, παίζοντας μάλιστα μαζί του μια παρτίδα.

Το μοτίβο συνεχίστηκε έκτοτε. Λίγο πριν από τη συνάντησή του με τον Τραμπ, ο Βρετανός πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ συζητούσε για τον καλύτερο παίκτη γκολφ στη χώρα του. Ο Φινλανδός πρόεδρος, Αλεξάντερ Στουμπ, γιος διεθνούς παίκτη του αθλήματος, δεν πίστευε ότι το γκολφ θα του χρειαστεί ποτέ στη ζωή του. Οταν όμως βρέθηκε να παίζει με τον πρόεδρο των ΗΠΑ κατάλαβε πως τελικά το παιχνίδι κατάφερε να τον φέρει σε μια απρόβλεπτα προνομιακή διπλωματική θέση.